Het leuke van nieuwe dingen leren is dat je dat altijd meeneemt. Tijdens het leren literatuuranalyseren leerde ik anders teksten lezen (en schrijven, maar dat kwam later). Tijdens het leren over ontwikkelingspsychologie keek ik anders naar de kinderen in de speeltuin.
En na een jaar IPO (en een beetje) kijk ik nooit meer het zelfde naar:
- Verpakkingen
- Speelgoed
- Willekeurig welk ander voorwerp
- Reclame(foto's)
Leuk hoor zo'n vak, het maakt me in ieder geval een kritischer consument. Maar vooral ook stel ik me steeds de vragen, goh hoe is dit gemaakt? Zo kocht ik deze week toch een fitnesshoepel van bedenkelijke kwaliteit, ik zie het gebrek aan een goede sluiting, het materiaal, de verschillende productiestappen, de verpakking, de marketingfoto, ... en ik vraag me dan toch af waarom ik tot koop ben over gegaan.
Met dezelfde vragen en blik kijk ik naar verpakkingen, de samenhang tussen vorm en functie, de doordacht marketing die daar bij komt, de boodschap die iets uitstraalt.
Deze week maakte ik foto's in de lokale supermarkt om er achter te komen welke verpakkingen waarom op ooghoogte zouden kunnen staan. Los van de uitkomsten en het vervolg is de variatie aan potjes, pakjes, dopjes, kleurtjes, plaatjes, omvang, ronduit overweldigend.
In de marketingpsychologie en betekenisgeving aan vormtaal (semantiek) zie ik een mooie mix van mijn achtergrondkennis ontstaan, eens kijken waar dat dan weer toe leidt. Daar ga ik sowieso weer anders van kijken.
Reactie plaatsen
Reacties